Wat kan ik doen als een jongere uit mijn omgeving aan het radicaliseren is? Zijn er professionals die me kunnen helpen bij de begeleiding van een gezin waarvan een jongere is vertrokken om in Syrië te gaan vechten? Welke tools kan ik gebruiken in mijn professionele praktijk?
NIEUWS
Zijn schijnhuwelijken om een verblijfsvergunning te bemachtigen, strafbaar? Wat zijn concreet de wettelijke bepalingen? Hoe gaan politie en parket in de praktijk te werk in hun strijd tegen huwelijken die enkel worden gesloten om te kunnen immigreren?
Onder de term “schijnhuwelijk” vallen zowel de echte schijnhuwelijken (mariages blanc) als de grijze huwelijken of schijnliefdeshuwelijken (mariages gris). In beide gevallen gaat het om een huwelijk waarbij een van de partners enkel een verblijfsvergunning wil verkrijgen, zonder de intentie om een duurzame relatie aan te gaan. In dit artikel gaan we kort in op dit fenomeen en op de huidige middelen om het tegen te gaan.
Het radicaliseringsproces verloopt in fasen, die bijna onmerkbaar in elkaar overlopen. Ze worden gekenmerkt door de opeenstapeling van bepaalde houdingen, gedragingen en ideeën, die op zichzelf onschuldig kunnen lijken. We moeten dan ook heel voorzichtig zijn bij de analyse van alarmsignalen en opletten dat we niet vervallen in een karikaturale of discriminerende benadering van de feiten.
De vrederechter behandelt de “kleine” geschillen uit het dagelijkse leven waar iedereen mee te maken kan krijgen. De eerste kennismaking met justitie verloopt voor heel wat mensen dan ook via het vredegerecht. Het is een rechter die dicht bij de mensen staat. Niet alleen geografisch – er zijn maar liefst 187 vredegerechten, verspreid over het hele land – maar ook doordat hij voor elke zaak een oplossing op mensenmaat zal proberen te vinden.
Doordat de islamitische radicalisering van jongeren vaak nogal wat emoties oproept, is het soms moeilijk om het probleem op een serene manier te benaderen. Het kan dus zeker geen kwaad om enkele aspecten ervan beter te belichten en te duiden, met name voor de mensen die beroepsmatig met deze problematiek kunnen worden geconfronteerd.
Iedereen kent de naam van dit kleine Luxemburgse grensdorpje met minder dan 500 inwoners op het drielandenpunt met Frankrijk en Duitsland. In 1985 werd er immers een verdrag ondertekend tussen vijf lidstaten van de Europese Unie. In juni 1990 werd dan het uitvoeringsbesluit getekend dat op 26 maart 1995 in de verschillende landen van kracht werd. Het had een dubbel doel: meer vrijheid en tegelijk meer veiligheid in Europa. Maar wat staat er nu eigenlijk in dit verdrag en hoe kunnen de landen in de “Schengenruimte” de vrijheid zonder binnengrenzen bieden en tegelijk de veiligheid garanderen?