In het kader van de recente terroristische aanslagen, waarbij illegale vuurwapens werden gebruikt, is het van groot belang te weten hoe die handel in elkaar zit (oorsprong, methodes, routes …) om ze doeltreffend te kunnen bestrijden.

Sinds 2002 heeft het gerecht de mogelijkheid om veroordeelden een werkstraf op te leggen als hoofdstraf. De belangrijkste voordelen zijn: de veroordeelde blijft gewoon meedraaien in de maatschappij en er wordt geen melding van gemaakt op zijn/haar strafblad. Wie kan voor deze strafvorm in aanmerking komen en onder welke voorwaarden? Hoe wordt een werkstraf opgevolgd?

Is het mogelijk om de risico’s van woninginbraken te verminderen? Welke goede gewoonten moeten individueel worden aangemoedigd en welke acties kunnen in een wijk worden georganiseerd om woninginbraken te voorkomen? De operatie 1 DAG NIET (inbreken) die in 2014 in België werd opgestart door een groep burgers en professionals, biedt iedereen, zowel particulieren als de lokale overheid, de mogelijkheid om initiatieven voor te stellen en de goede praktijken in de strijd tegen inbraken te delen.

Er worden jaarlijks heel wat evenementen georganiseerd die een impact kunnen hebben op de openbare orde. Dat kan gaan van een betoging in het kader van een sociaal conflict, een sportwedstrijd, een cultureel of een muzikaal optreden tot een folkloristische stoet. Ook de vorm en plaats kan nogal verschillen: in een stoet door de straten, in een stadion of op een circuit, op een plein in de stad, op een weide of op een al dan niet voor het publiek toegankelijk privédomein.

Met de auto rijden is tegenwoordig voor de meesten onder ons een dagelijkse routine – of toch bijna. Maar hoe zit dat met onze houding als we rijden? Een juiste houding achter het stuur is immers erg belangrijk om ontspannen te kunnen rijden, om alles goed te overzien en om adequaat te kunnen reageren op elk moment.

In strafzaken kan DNA op drie niveaus worden gebruikt: intra-dossier, inter-dossier nationaal en inter-dossier internationaal. Het niveau intra-dossier beperkt zich, zoals de naam al zegt, tot het gebruik in één enkel strafdossier: men vergelijkt het DNA van een verdachte met het DNA-spoor dat werd gevonden op de plaats delict.