De veiligheid in een wijk of buurt heeft niet noodzakelijk te maken met bewakingscamera’s en hoge hekken, zoals dat het geval is in de zogenaamde "gated communities". Een veilige buurt kenmerkt zich vooral door zijn inrichting, die ervoor zorgt dat de bewoners en bezoekers er samen op een prettige en vreedzame manier kunnen wonen en leven.

Bij hun interventies worden politieagenten, brandweerlui, ambulanciers en EHBO’ers keer op keer blootgesteld aan stresserende en soms zelfs traumatiserende situaties. Zoals waterdruppels die almaar op dezelfde plaats op een steen vallen en daar langzaam maar zeker de steen uithollen, zo kunnen ook steeds terugkerende stresssituaties na verloop van tijd diepe sporen nalaten.

Het is niet altijd gemakkelijk om op de juiste manier te reageren in geval van pesterijen op school. Tussen 2006 en 2009 ontwikkelden onderzoekers aan de universiteit van Turku in Finland het programma KiVu. Dit programma is gericht op de preventie en het oplossen van pestproblemen op school. Daarbij worden leerlingen en leerkrachten van de lagere en de middelbare school betrokken. Deze goed gestructureerde methode die gebaseerd is op sensibilisering en vroegtijdige interventie, wordt ondertussen al op tal van scholen in en buiten Europa toegepast.

In een vorig artikel bespraken we al de belangrijkste kenmerken van deze vorm van oplichting. Maar hoe slagen de daders er nu eigenlijk in om – na te hebben gereageerd op een advertentie – grote sommen geld te ontfutselen aan hun slachtoffers? 

Sportmanifestaties – en zeker voetbalwedstrijden – brengen vaak hevige emoties teweeg bij grote groepen toeschouwers en vormen dus een uitdaging op het vlak van ordehandhaving. Sinds enkele jaren kan ongepast gedrag van supporters dankzij de voetbalwet worden beteugeld, onder meer door het opleggen van geldboetes of een stadionverbod.

De huidige analysetechnieken stellen ons in staat om een DNA-profiel op te stellen op basis van uiterst kleine hoeveelheden DNA. Deze belangrijke ontwikkeling heeft ook zijn keerzijde: contaminatie of het ongewenst overdragen van extern sporenmateriaal, in casu ander DNA, is een van de grootste vijanden van forensisch DNA-onderzoek.

In dit artikel belichten we het fenomeen ‘contaminatie’ en reiken we een aantal voorzorgsmaatregelen aan om contaminatie te voorkomen. In een volgend artikel gaan we na wat de gevolgen zijn van contaminatie voor het forensisch DNA-onderzoek en stellen we een manier voor om contaminatie op te sporen.